رئیس جمهور دیروز، سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، به پیگیری مجدانه دولت برای به سرانجام رسیدن لایحه امنیت شغلی کارگران اشاره کرد و گفت: «به هیچ وجه اجازه ندهید تا کارگاه و کارخانه‌ای بنا به هر دلیلی تعطیل شود.»
اما با توجه به وضعیت تولید به نظر می رسد امنیت شغلی کارگران خودروسازی را دولت تهدید می کند و ادامه این روند به افزایش امنیت کارگران چینی منجر خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، رئیس جمهور دیروز در سی‌وپنجمین جشنواره ملی تقدیر از کارگران نخبه، گروه‌های کارگری و واحدهای نمونه با بیان این که این جلسه در کارخانه بزرگی (ایران خودرو دیزل) که کارگران عزیز آن کارهای بسیار مهم و قابل عرضه‌ای را تولید می‌کنند برگزار شده است، گفت: «محصولاتی که در این جا می‌بینید به دست توانای کارگران ساخته شده است که نشان دهنده توانایی کشور ماست، نشان دهنده ذوق و سلیقه و تلاش کارگران و مهندسان عزیز ماست. این ها نمونه‌ای است که ثابت می‌کند در این کشور کارهای بزرگی انجام می‌شود.»
ابراهیم رئیسی با تأکید بر این که دشمن همان طور که در همه عرصه‌ها ناکام مانده حتماً در عرصه اقتصادی نیز ناکام خواهد ماند، اظهار داشت: «محور تولید، کارآفرینی و کارگر است. نقش کارگران نقش بی‌بدیلی است و لذا باید همه حمایت‌های حقوقی، مالی و اجتماعی از کار و کارگر صورت گیرد که روز به روز تولید ما در کیفیت و کمیت رشد پیدا کند. تولیدات ما باید استانداردها و شاخص‌ها را داشته باشد و باید تولید برتری داشته باشیم که در دنیا بهترین باشد و این از ملت ما برمی‌آید که حتی بالاتر از استانداردهای ضروری می‌توانند کالاها را تولید و عرضه کنند.»
وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: «به هیچ وجه اجازه ندهید تا کارگاه و کارخانه‌ای بنا به هر دلیلی تعطیل شود. همگان تلاش کنیم تا هیچ کارخانه‌ای تعطیل نشود و بتوانیم در جامعه کارگری سرافراز باشیم تا آن ها هم برابر ملت و ملت ایران هم برابر ملل جهان سرافراز باشند.»
این سخنان در حالی مطرح شد که طی سال های اخیر نوع نگاه و نفوذ دولت در خودروسازی و همچنین تحریم ها مستقیم این باعث شده است که از یک سو میزان زیان و ضرر تولید و بدهی خودروسازان افزایش یابد و از سوی دیگر، کمبود نقدینگی و وابستگی شدیدی به خودروسازان چینی ایجاد شود. به نحوی که، هم اکنون بخش اصلی سبد محصولات خودروسازان بزرگ و کوچک، و قدیمی و جدید را خودروهای چینی با ارزبری های متفاوت تشکیل می دهد. در حال حاضر، بخش زیادی از قطعات مورد نیاز خودروهای تولید داخل از چین تأمین می شود. این مسئله به نوبه خود علاوه بر خروج ارز کشور، برخلاف تصور، زمینه اشتغال پایدار را با تهدید همراه کرده است.
در این شرایط تورم، افزایش قیمت ها و عدم تناسب درآمدها با مخارج زندگی از یک سو، کارگران شاغل را در این بخش مانند سایر بخش ها با مشکل مواجه کرده است و از سوی دیگر، تحمیل نیروی مازاد بهره وری را کاهش و به سهم خود قیمت تمام شده را افزایش داده است.
برخی نیز بر ضرورت حمایت از این صنعت به منظور نقشی که در اشتغال دارد تأکید می کنند. همین مسئله نیز از منظر بخشی از مردم ناخوشایند به نظر می آید، چراکه معتقد هستند دولت با دخالت ها و تحمیل نیروی مازاد هزینه اصلی را به آنان تحمیل می کند. در مقابل، خروجی ها مطلوب نیست و کیفیت محصولات تولید داخل همچنان نتوانسته است نظر مثبت مردم را جلب کند.
در همین شرایط وقتی رئیس جمهور از افزایش کیفیت محصولات تولید داخل تعریف می کند و آن ها را قابل قبول می داند، این پرسش به وجود می آید که چرا در این شرایط همچنان در بخش هایی که توان تولید داخل وجود دارد، بعضی از دستگاه ها و نهادها اصرار ویژه ای برای واردات از چین دارند؟ آیا این امر اشتغال پایدار را تهدید نمی کند؟
هر چند حضور رئیس جمهور در این خودروساز با توجه به حواشی و ابهام های پیش آمده درباره خرید خودروهای حمل و نقل عمومی چینی توسط شهرداری تهران می تواند حاوی پیام های خاصی باشد، اما در هر صورت، وضعیت فعلی و وابستگی بیش تر به خودروسازان چینی و عبور سریع و پرشتاب این کشور به سمت خودروهای برقی، به صورت نگران کننده ای آینده کارگران این بخش را تهدید می کند.
